بالشتک کتاب سرمه ای | بوک هولدر مدل BL11

فکرش را بکن… چه می‌شد اگر کتاب، غیر از اینکه می‌توانست با نوشته‌هایش حرف بزند، یک جور زبان آدمیزادی هم داشت؟
مثلاً وقتی آن را ورق می‌زدیم، صدای تورق‌اش چیزی بود شبیه سوت زدن ما!
یا وقتی ساعتها روی یک صفحه می‌ماندیم، دلداریمان می‌داد که: ادامه بده… می‌دانم اینجای داستان تو را پرتاب کرده به خاطراتت… اما بیا بیرون و مرا ورق بزن… شاید در صفحات بعدی چیزی انتظارت را بکشد که خوشحالت کند.
یا وقتی با حواس پرتی می‌خواندیمش، بو می‌برد و صدایش در می‌آمد که : برو هر وقت حوصله‌ام را داشتی مرا بخوان!
بعد … ما هم آن را طاقباز، می‌خواباندیم روی «بالشتک کتاب» و می‌رفتیم قهوه‌ای بخوریم… سیگاری بکشیم… اشکی بریزیم… شاید که حال خوب‌مان دوباره برگشت…

شاید!