چشمک نشانک شماره 1.5+ | عینک مطالعه مدل tg11

اولین تقلب زندگی حرفه‌ایم، وقتی بود که برای سنجش بینایی شش سالگی، ناشیانه از لابلای دستی که روی چشمم گذاشته بودم، دو ردیف آخر را مثل فشنگ گفتم.

مچم را گرفتند و از آن روز عینک برای کتاب‌هایم، مثل پفیلا شد برای فیلم.

بدون آن نمی‌شود. یعنی نه که نشود … یا تار می‌شود یا دوتایی.

برای خیلی‌هایمان، همیشه، لابلای فانتزی‌ها، جای یک عینکِ توی جیب جداشدنی و روی بینی سرنخوردنی خالی بود.

عینکی که بشود دستش را گرفت و همه جا با خود برد. کوچک، سبک و در شماره‌های مختلف!