نشانک چوبی ساده طرح قلب | چوب الف مدل S16

با یک “ها”ی حسابی عینکم را تمیز کردم. یک مشت توت خشک چپاندم توی کیفم و زدم به خیابان.

کتابِ خوشحالم دست نشانکش را گرفت و دوید دنبالم…

لابلای هیاهوی پارک، کنار همان پیرمرد کلاه دوره ای که نصفش پشت روزنامه گم شده بود،

پشت به شمشادها لم دادیم روی نیمکتِ خاک خورده. کتاب، خودش را به دست من داد؛
کجا بودیم؟    آهان کنار نشانک…

“دهان وا کردم و نزدیک بود چیزی بگویم. نزدیک بود. اگر پیش می‌رفتم تا آخر عمر همه‌ی زندگی‌ام فرق می‌کرد. اما نگفتم. فقط تماشا کردم….”.